به نقل از «ایران اکونومیست»

عمرو موسی: نتایج مداخله ناتو در لیبی فاجعه بار بود

تاریخ انتشار: ۴ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۷۳۲۳۸

دبیرکل پیشین اتحادیه عرب تأکید کرد که نتایج مداخله نظامی ناتو در لیبی فاجعه‌بار بود.

به گزارش ایران اکونومیست، عمرو موسی، دبیرکل پیشین اتحادیه عرب در مصاحبه با اسپوتنیک در حاشیه همایش "ائتلاف تمدن‌ها" در مراکش گفت: نتایج مداخله ناتو در لیبی در سال ۲۰۱۱ به حاکمیت لیبی لطمه زد. اوضاع لیبی در سایه خشم و انقلاب بسیار بد بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آنچه در سال ۲۰۱۱ در منطقه رخ داد به دلیل نبود آگاهی و آموزش بود. در بسیاری از کشورها برای مدت بیش از ۷۰ سال اصلاحات لازم وجود نداشت. مداخله‌ها و توطئه‌ها علیه منطقه در کنار اشتباهات بزرگی که بیشتر کشورهای منطقه دچار آن شدند بر اوضاع در این کشورها تأثیر گذاشت. عدم توجه به اصلاحات در داخل؛ به این توطئه‌ها که از خارج انجام می‌شد، کمک کرد. باید رویکردهای واقعی درباره تحولات جهان عرب و تحولات در خارج برای حفظ امنیت ملی در منطقه ایجاد شود.

وی گفت: جهان امروزه در مقابل چندین قطب است. باید با کشورهای اطراف جهان عرب مذاکراتی درباره آینده منطقه برای حفظ امنیت عرب‌ها و وجود یک موضع واحد درباره مسائل مورد توجه منطقه صورت گیرد.

عمرو موسی درباره پیامدهای بحران اوکراین گفت: این بحران تأثیر بزرگی بر کشورهای جهان به ویژه در حیطه توسعه و ثبات گذاشته است. احتمالاً پیامدهای این بحران برای دوره طولانی ادامه داشته باشد.

وی به "فلج شدن" شورای امنیت در مقابله با این بحران که تأثیر زیادی بر کشورهای جهان به ویژه کشورهای کوچک گذاشته است و همچنین تأثیری که بر روابط بین‌المللی دارد، اشاره کرد.

عمرو موسی گفت: جهان به سمت چند قطبی شدن پیش می‌رود، اما این جهان از حیث قدرت قطب‌ها از جمله قدرت اقتصادی و تکنولوژی متفاوت است. می‌توانیم به چین، آمریکا، هند و برزیل اشاره کنیم. برخی کشورها نیز احتمالاً از این قطب‌ها خارج شوند.

وی درباره موضع اتحادیه عرب در سال ۲۰۱۱ در خصوص مداخله ناتو در لیبی گفت: آنچه درباره درخواست اتحادیه عرب از ناتو برای مداخله در لیبی در سال ۲۰۱۱ گفته می‌شود، حقیقت ندارد و کسانی که می‌خواهند از این مسئله اطلاع پیدا کنند باید اسناد سازمان ملل و گفتگوهایی که در این باره انجام شده را مورد بررسی قرار دهند.

 

منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: عمرو موسی

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: عمرو موسی ناتو در لیبی اتحادیه عرب سال ۲۰۱۱ عمرو موسی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۷۳۲۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فقیرترین کشورهای جهان در سال ۲۰۲۴

سودان جنوبی، بوروندی، جمهوری آفریقای مرکزی، جمهوری دموکراتیک کنگو و موزامبیک، فقیرترین کشورهای جهان در سال ۲۰۲۴ معرفی شده‌اند.

به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، جهان دارای ثروت و منابع کافی برای اطمینان از برخورداری کل نژاد بشر از استاندارد مناسب زندگی است. با این حال، مردم بسیاری از کشورهای جهان همچنان در فقر ناامیدانه زندگی می‌کنند که دلایل مختلفی برای آن وجود دارد. علاوه بر این استعمار، ضعف حاکمیت قانون، جنگ و ناآرامی‌های اجتماعی، شرایط آب‌وهوایی سخت یا همسایگان متخاصم و متجاوز از دلایل فقر کشورها به‌شمار می‌رود.

تعیین فقیرترین کشورهای جهان

تعیین یک دلیل واحد برای فقر طولانی‌مدت دشوار است. در حالی که تولید ناخالص داخلی سرانه اغلب معیار استاندارد در نظر گرفته می‌شود، جبران تفاوت در هزینه‌های زندگی و نرخ تورم با استفاده از برابری قدرت خرید (PPP) می‌تواند توانایی خرید افراد را در هر کشوری بهتر ارزیابی کند.

سودان جنوبی

سودان جنوبی به‌رغم داشتن ذخایر نفتی غنی فقیرترین کشور جهان است. این کشور با شکاف‌های اجتماعی، نابرابری، فساد و جنگ مواجه است. اکثریت جمعیت آن به کشاورزی سنتی مشغول هستند، اما خشونت و رویدادهای شدید آب‌وهوایی اغلب کشاورزان را از کاشت یا برداشت محصولات باز می‌دارد.

بوروندی

بوروندی کشوری محصور در خشکی و فاقد منابع طبیعی است. آسیب‌های ناشی از جنگ داخلی ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۵ عاملی در ارمغان رتبه دوم فقیرترین کشور جهان برای آن به‌شمار می‌رود. حدود ۸۰ درصد از ۱۳ میلیون شهروند بوروندی به کشاورزی معیشتی متکی هستند و ناامنی غذایی آن تقریباً دو برابر میانگین کشورهای آفریقایی جنوب صحرای آفریقا است. علاوه بر این، دسترسی به آب و فاضلاب در این کشور بسیار کم است و کمتر از پنج درصد جمعیت آن برق دارند. تورم این کشور در سال جاری حدود ۲۲ درصد پیش‌بینی می‌شود.

جمهوری آفریقای مرکزی

جمهوری آفریقای مرکزی سرشار از طلا، نفت، اورانیوم و الماس است، اما ساکنان این کشور بسیار ثروتمند، بسیار فقیر هستند، تا آنجا که جمهوری آفریقای مرکزی نزدیک به یک دهه در میان فقیرترین کشورهای جهان بوده است. این کشور با انتخاب موفق رئیس‌جمهور فعلی گام مهمی در جهت بازسازی ملی برداشته، اما بخش‌های وسیعی از آن همچنان تحت کنترل گروه‌های ضد دولتی و شبه نظامی است. با این وجود به‌رغم مشکلات و ناکامی‌ها، در سال‌های اخیر رشد متوسطی داشته که ناشی از صنعت چوب، احیای بخش کشاورزی و فروش مجدد جزئی الماس بوده است.

جمهوری دموکراتیک کنگو

جمهوری دموکراتیک کنگو از زمان کسب استقلال از بلژیک در سال ۱۹۶۰، چندین دهه متحمل دیکتاتوری خشونت‌بار، بی‌ثباتی سیاسی و خشونت مداوم شده است. حدود ۶۵ درصد از جمعیت تقریباً ۱۰۰ میلیونی این کشور با درآمدی کمتر از روزانه ۲.۱۵ دلار زندگی می‌کنند، هرچند این کشور منابع و پتانسیل لازم برای تبدیل شدن به یکی از ثروتمندترین کشورهای آفریقا و محرک رشد برای کل قاره را دارد. جمهوری دموکراتیک کنگو در حال حاضر بزرگ‌ترین تولید کننده کبالت در جهان و منبع اصلی مس در آفریقا است که برای تولید خودروهای الکتریکی ضروری است.

موزامبیک

موزامبیک غنی از منابع و دارای موقعیت استراتژیک است اما در دهه گذشته اغلب میانگین نرخ رشد تولید ناخالص داخلی بیش از هفت درصد را ثبت کرده است. با این حال همچنان در میان ۱۰ کشور فقیر جهان جای دارد. شرایط آب‌وهوایی شدید و بی‌ثباتی سیاسی از دلایل اصلی این امر به‌شمار می‌روند. البته اقتصاد این کشور همچنان در چرخه رشد قرار دارد و پیش‌بینی می‌شود در سال‌های ۲۰۲۴ و ۲۰۲۵ حدود پنج درصد رشد کند و در اواخر دهه به رشد دو رقمی برسد.

کد خبر 749989